selam.. burdaki şiirde aslında baskasına hitap degil kendi ne kendi yüreğine hitap var apacık yüregi ile konusuyor …güzel şiir içden yazılmıs…Kaktüs hanım emegine saglık …tşk

İnsanın yüreği çabuk yıpranır..En çok kendine acı çektirir insan. En iyi tanıdığı kendisidir çünkü. Yaşamının yalancı olmayan tek tanığı kendisidir. Zor zamanlar Geçiriyoruz.Şairin Dediği gibi Bulanıyoruz,boğuluyoruz ama şiirin sonlara dogru bir teslimiyet sezdim Bunu kabullenemem 😀 Öldürmeyen şey güçlendirir,Hayatta önümüze çıkan engellerde pes etmemeliyiz..Emeğine sağlık KaKTüS çok guzel bir paylaşım olmuş..

Ben ne sizin gördüğünüz, nede sizin bildiğiniz gibi biriyim…
Umduklarımdan çoktan vazgeçtim,
Ne istediler de ne beklediler de vermedim…
Oysa benim tek isteğim bir tek dileğim,
Bir beni bir kendini benden bilen idim,
Ben kimseye hayatım, ömrüm, vazgeçilmezim demedim,
Şayet gönlümü hep biledim, keskin idim ondan gayrısını yırtar giderdim, kimdim kim olduğumdan vazgeçerdim bir ben birde yolumda beni bilendim.
Ben kimseye hayatım demedim, bilirirdim bu can benim emenatim,
Canıma can deyi nice niceleri sevdim,
Meğer cana can sevdiğim dediğim değil sevenimmiş benim,
Sevmekten vaz geçtim gayri sevilmek benim tek derdim.
Cani gönülden seveni bulunca sarılmakmiş bırakmamacasına aşk dediğin…