Kıskançlık, bir kimsenin sahip olduğu mevki, şan, şöhret, mal, mülk gibi özelliklerini çekememek bunlardan rahatsız olmak ve o kişinin elinden bütün bunların gitmesini istemek demektir. Bence bu ileri derecede ise, ciddi bir ruh hastalığıdır.

Sevgiliyi kıskanma en masumu gibi görünsede aslında ileri derecede olduğu zaman ciddi zararlar verebilir. Karşılıklı iki tarafı yıpratma, zarar verme gibi durumlarla karşılaşabiliriz.  Bazen bir dost’u , arkadaş’ı bazende kardeşi bile kıskanabiliriz. Aslında bu bizim elimizde olmayan birşeydir ama engel olamayız işte 🙂 Başkalarında olan üstünlükleri illa ki kıskanırız , hiç kabullenemeyiz takdirle karşılamayız..  Bu üstünlüğün bizdede olmasını isteriz  ve kıskanırız. Halbu ki ona imrenerek baksak, bizde o üstünlüklere ulaşabilmek için çaba serfetsek bunlar olmayabilir. 🙂

Kıskançlık bir insanda bulunmaması gereken kötü bir huydur aslında. Birşey itiraf etmeliyim ki bende kıskancım ama ileri derecede değil 🙂 Sınırında diyelim.. İnsanların güzel ve üstün özelliklerini kıskanmamalıyız, bizde çabalayıp emek harcayıp onun gibi olabiliriz. Son olarak ; Eksiklerimizi çalışarak, inanarak ve gayretimizle tamamlayabiliriz …

Bkz : Büşra

Tweet