Sekiz Mart dünya kadınlar günü nasıl çıkmış ortaya. Maalesef ki hüzünlü bir öyküsü var :(8 Mart 1857’de Amerika New York’ta 40
bin dokuma işçisi, daha iyi çalışma koşulları istedi. Fakat polis işçilere saldırdı. İşçiler kaçmak için geri çekildi.Fabrikaya kilitlendiler. Derken fabrikada yangın çıktı. İşçilerin dışarı çıktıklarında polis  tarafından kurulan barikat vardı. Aşamadılar.
Arkada yangın önde barikat… Çoğu kadın olmak üzere tam 129 işçi hayatını kaybetti. Cenaze törenine 10 binden fazla insan katıldı 26 – 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka’nın başkenti Kopenhag’ ta 2. Enternasyonale bağlı bir kadınlar toplantısı yapıldı. Almanya Sosyal Demokrat Partisi lideri 8 Mart 1857 tarihinde çıkan yangını ve ölen kadın işçileri hatırlattı ve onların anısına 8 Mart’ın Dünya Kadınlar Günü olarak anılmasını teklif etti. Teklif oy birliğiyle kabul edilince her yıl anmalar başlamış oldu.

Bayanlar için çok önemli bir gün. Hele de çalışan bayanlar için. Özel ve güzel günler bir güne sığdırılmamalı. Şu devirde bile bayanların şiddet gördüğünü düşünürsek, hatta kocaları tarafından dövülerek öldürülen  bayanların sayısını da göz önünde bulundurursak kimin ne gününü kutluyoruz demi? Bayanlar çiçektir derler derler de lafta kalır hep. Kadınlarımız hala ikinci sınıf muamelesi görüyor. Elinin hamuruyla erkeğin işine karışma deyip  terslenen bayanlarımızdan ne gibi olumlu davranış beklerler ki?

Kadınlar gününde kadınlara sunabileceğimiz en güzel hediye ilgi alaka sevgi ve saygıdır. Özelliklede saygı… Gerisi teferruattır. Maddi hediyelere gerek yok ki! Yeryüzündeki bütün kadınların bütün bayanlarımızın bu çok özel gününü saygıyla kutluyorum. İnşallah bayanların şiddet görmediği bir dünya olur dünyamız…

Tweet