IŞIĞIM SÖNDÜ

Karıcığım hoşça kal, ışığım azalıyor,

Yanımda ölü arkadaşlarım.

Artık kömür kokulu ekmekler getiremeyeceğim sanırım.

Buraya kadarmış çocuklarım, hoşçakalın.

Hakkınızı helal edin; anacığım babacığım.

Işığım azalıyor, hoşçakalın..

Üstüme değil içime çöken ocağın sessizliğinde

Tek tek seslerinizi duyuyorum, yüzlerinizi görüyorum,

Işığım azalıyor, soluğum azalıyor, biliyorum,

Yavaş yavaş dünyanın kara kalbine gömülüyorum.

Işığım söndü, işte gidiyorum…

Ah, en çok da şimdi, bir bilseniz

Nasıl da bulutları, ağaçları gökyüzünü özlüyorum.

Işığım söndü.. Hoşçakalın, arkadaşlarım çoktan gitti,

Artık ben de gidiyorum…

YAZAN: ŞERİF  ERGİNBAY

Tweet